Day 13: Óbidos and monasteries

Dinsdag 10 augustus

Deze ochtend worden we wakker rond 7u30. We blijven nog even liggen en daarna maken we onze koffers klaar. We ontbijten nog op het terras en Carlos met Chica komen nog een bezoekje brengen.

Carlos vertelt ons weer een verhaaltje, en ineens doet hij mij zo denken aan een oud-collega die vorig jaar op pensioen is gegaan. Al snel is het echt wel tijd om te vertrekken en we ontmoeten nog Billy, de oudere hond. Billy is 10,5 jaar oud en Chica 2,5 jaar oud. Wat een schatjes! Carlos neemt zoals een goede huisvader afscheid van ons met veel gezwaai en zijn honden zwaaien ons mee uit. Zeker een aanrader om hier te logeren.


Vandaag doen we een roadtrip met een bezoek aan een middeleeuws stadje en kloosters. Oh en ik ben vandaag ook 25 weken zwanger! Ik voel mij ook veel minder moe dan gisteren, eigenlijk totaal niet moe nu. Rond 10u zien we het middeleeuws stadje Óbidos verschijnen.  

We parkeren op de grote parking die betalend is. Een 2,5 uur moet wel voldoende zijn. Óbidos is een ommuurde middeleeuwse stad die goed bewaard is gebleven. Het kasteel is 1 van de 7 wonderen van Portugal.

We wandelen eerst langs de toegangspoort Porte Da Vila. De binnenkant is gedecoreerd met schilderingen en azulejos uit de 18de eeuw.

Net na de toegangspoort klimmen we naar boven langs de trappen voor een uitzicht over het stadje.



Vervolgens wandelen we via de hoofdstraat Rua Direita. Een drukke, maar gezellige hoofdstraat met leuke souvenirwinkeltjes.

We bezoeken een bakkerij waar we wat lekkers kopen en Tom drinkt een Ginja. Een Ginja is een chocoladekopje gevuld met kersenlikeur. Eigenlijk te vergelijken met onze kersenpraline.


Daarna wandelen we naar Rua Da Talhada. De lekkernijen van bij de bakker eten we rustig op in de schaduw met een uitzicht over het platteland.



Na onze rustpauze in de schaduw (ja, het is alweer goed warm), wandelen we naar het kasteel “Castelo de Óbidos”.

Het kasteel wordt nu gebruikt als hotel, maar door covid-19 is het tijdelijk gesloten. We wandelen verder rondom het kasteel en hebben nog een uitzicht op het stadje.



Daarna kuieren we wat rond in de straatjes, weg van de vele toeristen uit de winkelstraat.



Als laatste bezoeken we nog de Igreja de Santa Maria, de meest imposante kerk van Óbidos.


We hebben goed getimed, want we zijn na een kleine 2u25 minuten later, terug op de parking. De parking staat ondertussen volledig vol. Onze gps stellen we in naar de kuststad Nazaré voor een latere lunch met zicht op de hoge golven. Het stadje staat bekend voor zijn hoogste golven ter wereld.

Normaal gingen we nog naar het strand, maar we willen nog enkele kloosters bezoeken. We rijden na onze lunch meteen door naar het klooster de Santa Maria de Alcobaça. Hier bezoeken we enkel de buitenkant.



Als laatste bezoeken we het klooster Da Batalha. Dit klooster werd opgericht in de 14de eeuw ter herdenking van de slag bij Aljubarrota. De bouw van het klooster duurde maar liefst 150 jaar. Het is tevens 1 van de 7 wonderen van Portugal. Eerst  bezoeken we nog de kerk, waarvan de toegang gratis is.







Binnenin kopen we onze tickets voor het klooster. Het is inmiddels 16u30 en de toegang sluit om 17u30. Helaas staan we toch in de wachtrij. Eens Tom de tickets eindelijk heeft kunnen kopen, starten we onze tour door het klooster. We zijn enorm onder de indruk van dit klooster.





Er worden zelfs wissels van soldaten gehouden ten ere van de gevallen soldaten van de grote oorlog.



Daarna wandelen we langs de binnentuin van het klooster.


Als laatste bezoeken we de Capelas Imperfeitas of de onvoltooide kapellen. Ze zijn nooit afgewerkt omdat de Koning en architect gestorven zijn voor de volledige afwerking. Hierdoor zijn ze dus nooit afgewerkt.






Eens we buiten zijn uit het klooster, zoeken we nog toiletten en nemen nog enkele foto’s van de buitenkant van het klooster met het standbeeld van Koning Johan I.


Het was een mooie dag en we rijden vervolgens door naar onze overnachting in Aguieira. Hier heeft Tom een romantische cabin geboekt met uitzicht op de rivier. Bij het inchecken van het hotel zijn ze zeer streng inzake covid-19. We moeten meteen onze bewijzen van vaccinatie tegen corona tonen. Ook is alles zeer strikt en uitermate veilig in dit hotel. We vragen of we avondeten mogen bestellen om op ons eigen terrasje te eten. Ze maken hier helemaal geen probleem van. Daarna rijden we naar onze cabin en de auto staat er gewoon net naast. Zo gemakkelijk!


Tom heeft voor bij zijn avondeten nog wijn besteld, maar was voor mij nog een mocktail gaan vragen. Dit komen ze netjes ook brengen naar ons terrasje. Wat een service zeg!

Ook het avondeten wordt persoonlijk gebracht door de chef!

Als dessert eet ik een queijadas. Dit smaakt echt heerlijk!

We maken er een gezellige avond van op ons balkon, waardoor ik een dagje vrij neem van het schrijven van de blog. Morgen vertrekken we alweer verder naar de laatste étappe van Portugal. Tot morgen!

Weer: zonnig, 20 – 27 °C

Hike: 6 km

Reacties

  1. Alweer leuk om te lezen en foto's te zien :) (zeker van de goldie tuurlijk :p) Alhoewel ik geen zoetekauw ben, ziet er al dat eten wel goed uit!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten