Day 14: Lamego and the Douro Valley

Woensdag 11 augustus

Na een heerlijke nacht in onze cabin worden we wakker om 7u30 door de wekker. We kleden ons op het gemakje aan en ruimen onze spullen op. Buiten is het bewolkt met een mistlaagje over de rivier.

Om 8u10 gaan we ontbijten in het hotel. We krijgen een tafel voor 2 toegewezen. Het ontbijt is een buffet, maar je mag zelf niets nemen. Je moet zeggen wat je wilt hebben en het vriendelijk meisje schept voor jou op. Er zijn enkel nog twee mannen aan een tafeltje, maar voor de rest zitten we hier alleen aan het ontbijt. Het ontbijt smaakt heerlijk! Verse croissants, broodjes, pannenkoeken, cake, fruit (ananas, watermeloen, meloen), eieren en spek, en nog veel meer…

Na een klein uurtje verlaten we het ontbijt, waar het inmiddels wel druk is geworden. Iedereen kwam ongeveer rond 9u10 ontbijten. Blij dat wij zo vroeg zijn gegaan. Met grote spijt verlaten we de cabin, dat eigenlijk toch wel het pareltje van logementen van deze reis tot nu toe geweest is. Totaal niet verwacht dat dit zo goed ging zijn. Met bewolking vertrekken we uit de cabin, maar al na een kleine 20 minuten straalt de zon weer zonder een wolkje aan de lucht.

Vandaag doen we alweer een roadtrip met een bezoek aan een heiligdom en een prachtige vallei. Eerst bezoeken we het heiligdom “Santuário de Nossa Senhora dos Remédios in Lamego. Om 12u arriveren we op de grote gratis parking van Lamego. Het is hier al zo warm! Inmiddels al bijna 30 graden! We starten beneden aan het heiligdom. Vanaf de stad leiden 686 traptreden je omhoog naar de 18^de -eeuwse, heilige plek bovenop de berg. Indrukwekkend vinden we dit, met al die treden.

We doen een poging om de traptreden te beklimmen. Zeer moeizaam en bezweet, bereiken we de top! Dit verdient wel de nodige foto’s! Wat een uitzicht van hieruit.

In de kerk is er momenteel een trouw bezig, waardoor we niet naar binnen kunnen gaan. Ze hebben hier gelukkig wel toiletten. We rusten ook nog wat uit op een bankje in de schaduw en nemen dan foto’s bij de fontein. We krijgen er maar niet genoeg van! Ook Teddy wilt hier niet meer weg.

Maar eens we zeggen wat onze volgende bestemming is, springt hij vliegensvlug de rugzak terug in. Jaja, wat zou die volgende bestemming zijn denk je? Voor wijn – en portoliefhebbers is dit een must to see… We bezoeken de mooiste autoroute ter wereld (volgens sommigen die inderdaad te veel wijn gedronken hebben). Eerst bezoeken we nog een uitzichtpunt met een eerste blik op de wijnvelden.

In een dorpje kopen we nog een latere lunch en koekjes. We eten het in de auto met airco op, want buiten is de temperatuur alsmaar gaan oplopen. Momenteel al 34 graden!

We rijden langs de rivier van Peso da Régua. De temperatuur stijgt reeds naar 37,5 graden! HELP!

Langs de weg, zien we verschillende wijntelers in grote letters op de heuvels staan. Ja, het enige dat wij meteen kennen is Sandeman. Bekend voor zijn porto in België. We rijden naar Sandeman via een klein smal weggetje (dat gelukkig éénrichtingsbaan is). De parking staat bijna volledig vol en we wandelen naar de infobalie voor de bezoekers. We willen enkel de wijnshop bezoeken en geen wijn proeven. Ze moeten even bellen, maar het is geen probleem dat wij langskomen. Een vriendelijke mevrouw wijst ons de weg naar de shop. We wandelen langs prachtige velden vol met druiven.

Het is hier mooi, maar de warmte hakt er echt in. Hier is het ondertussen al 38,5 graden! Binnen in de winkel is er airco, dus we kuieren even rond. We kopen leuke geschenkjes voor de familie en voor onszelf (dat voor mezelf zal dan pas voor volgend jaar zijn, uiteraard!).

Na onze aankopen, gaan we terug de hitte in. Het enige dat mij laat verder wandelen, is de gedachte aan airco in de auto. Tom haalt de auto en ik blijf wachten in de schaduw. Daarna rijden we verder langs de scenische route met enkele stops bij de uitzichtpunten.

De vele wijnvelden hebben inderdaad wel iets moois om te zien. Maar als mooiste autoroute van de wereld, hebben wij echter al te veel mooiere routes gereden. We zijn nu éénmaal te verwend op dat vlak. Tenzij we wijntjes hadden gedronken, zeiden we misschien iets anders 😉. We vonden het alleszins wel een leuke beleving en shopping ervaring. Daarna rijden we bijna 2 uur door naar ons laatste logement van Portugal.

Eerst doen we nog inkopen bij een hectische supermarkt van jewelste! Wat een chaos hier! Hopelijk is het op ons logement ook niet zo druk. De weg er naar toe is de ene bocht achter de andere. En de temperatuur is nog altijd boven de 30 graden.

Aangekomen op ons logement, worden we meteen begroet door de eigenaar. De weg er naar toe was aan de smalle kant. Ook het binnenrijden van het logement is niet voor de mietjes! Tom doet het geweldig langs deze weggetjes! Ik zal hier later nog een foto van posten de komende dagen. Ook hier vraagt de eigenaar een bewijs van vaccinatie. In de ingang liggen er mondmaskers en handgel. Alleen is het super warm op het appartement en ziet het er allemaal al wat gedateerd uit ten opzichte van de foto’s. Pfftt, hoop dat we hier goed kunnen slapen. Na onze boodschappen in de koelkast nog te leggen, krijgen we nog een rondleiding in de tuin. Hier staan verse groenten en kruiden gratis ter beschikking. We krijgen ook een kaartje van het Nationaal Park en met de nodige uitleg. Daarna is het alle hens aan dek om het appartement een beetje te laten afkoelen. Tom maakt ondertussen zelfgemaakte spaghetti in de nogal kleine keuken. Helaas is het al donker, eens we dit op ons terras opeten.

Het is eindelijk beginnen af te koelen in het appartement. Na een verfrissende douche, typ ik de blog van afgelopen maandag en post hem nog online. Redelijk laat ga ik slapen, terwijl Tom al diep ligt te slapen. Morgen bezoeken we het Nationale Park van Portugal!

Weer: bewolking en zonnig (Sahara gevoel) 18 – 38,5 °C