Day 15: First visit to National Park Peneda-Gerês

Donderdag 12 augustus

Rond 8u30 begin ik reeds wakker te worden. De baby was weer heel de nacht actief, maar desondanks voel ik mij uitgeslapen. Rond 9u staan we op en ontbijten we op ons terras. Het is zalig om buiten te zitten. Door de bewolking schijnt de zon nog niet door en zijn de bergen en het meer nog niet goed zichtbaar.

Na ons ontbijt kleden we ons om en zijn de wolken alweer verdwenen. Het is al reeds 25 graden buiten en binnen in het appartement is de warmte al goed te voelen. Tijd om op ontdekking te gaan in het Nationale Park van Portugal.

Bij het verlaten van ons appartement, zie ik dat ze hier ook nog visjes hebben. Hoe leuk! Doet mij nu ook denken aan ons eigen visjes. 😊

Eerst rijden we naar het meest bezochte viewpoint van het park, de Pedra Bela viewpoint. Hoewel het nog goed meevalt qua drukte. Echter ben ik hier nog niet zo onder de indruk van het park. Het is wel mooi, maarja verwend hé door al de mooie natuur die we reeds gezien hebben.

Langs de weg, spotten we ook talrijke bronnen aan. Hier kan je dus altijd voldoende drinkwater vinden.

Normaal gingen we nu nog twee watervallen bezoeken, maar het is reeds rond de middag. Een waterval bezoek je best vroeg in de ochtend of bij avondval. Misschien komen we dus vanavond terug voor de watervallen. Ik spot wel nog een klein watervalletje langs de weg.

Vervolgens rijden we naar het noorden, richting de Spaanse grens. We gaan rijden door het Albergaia bos. Hier mag je niet stoppen met de auto, maar enkel doorrijden. Ook moeten we 1,5 euro betalen om hier door te rijden. Ze proberen zo het bos te beschermen voor vervuiling van de mens. Echt speciaal vinden we het ook wel niet.

Over de brug is er de Cascata da Portela do Homen. Hier wouden we nog vlug een foto nemen, maar het is hier een drukte van STRANDGANGERS! Iedereen ligt daar met zijn strandlaken en zwemgerief te plonsen in het water. Ik snap de logica niet. Je mag niet even stoppen met auto door het bos, maar je mag wel de watervallen vervuilen?! We rijden naar de parking en zien enkel strandgangers of praias in de plaats van wandelaars zoals wij ze kennen. Op aanraden van de eigenaar doen we hier een kleine wandeling naar de Ponte de São Miguel. Deze start aan de Spaanse grens en wandelen dan een mijl langs de romeinse weg tot aan de brug.

We zien buiten de praias met hun strandgerief, ook wildlife op het pad. Deze schattige kikker heeft er gelukkig geen last van. We picknicken op enkele rotsblokken bij het water in de schaduw. Het is ondertussen al 32 graden.


Na onze lunch wandelen we op de rotsige paden van de romeinen over de brug.


Nog een klein beetje verder, komen we aan de eerste mijl – markering.


Je kan nog veel verder wandelen, maar van hieruit keren we terug. Het is enorm warm en de airco hoor ik van ver reeds roepen. Terug over de brug, spotten we een salamander!

Na een liter zweet te verliezen, arriveren we in de auto! Airco is momenteel onze beste vriend. Nu rijden we verder langs de Spaanse grens. Vandaag bezoeken we dus eigenlijk twee landen, Portugal en Spanje. Bij een tankstation stoppen we nog even om de auto vol te laden. De diesel is hier zelfs meer dan 20 cent goedkoper dan in Portugal. Ook het toilet is enorm proper en uiteraard mooi meegenomen. Enkel moeten we alweer cash betalen. We rijden verder weg en zien steeds minder verkeer langs de weg. Echt zalig. We stoppen even bij een uitzichtpunt van Parques Naturais de Galicia. Hier eten we onze lekkere watermeloen. Zeer verfrissend.

Daarna rijden we verder langs verlaten wegen. Echt nauwelijks iemand zien we hier rondrijden. Ja, iedereen zit natuurlijk bij het water. Wij uiteraard niet! Hoewel Teddy wel graag nog bij het zwembad had gelegen in de Algarve. Stiekem, met deze temperaturen, wij ook wel hoor.


We rijden nog langs een meertje en over een smalle brug.


Tom ziet het zelfs nog zitten om te fitnessen in deze warmte! Chapeau!

We spotten ook nog wat wildlife! De koeien of de Cabra do Gerês.


Vervolgens rijden we door naar een klooster, maar een zeer oud en verlaten klooster. Google maps stuurt ons langs het dorpje, Pintoes das Junjas, waar de wegen met een grote auto, echt tiny as hell zijn. Op de foto onderaan valt het nog mee, maar na die bocht hebben we nog eens een liter zweet verloren. En het was echt de hoofdweg! Panisch in angst dat we de auto gingen beschadigen zeg! Maar eind goed, al goed. Hoewel we door het beperkt aantal toeristen in het dorpje aangegaapt werden als twee zotten.

Na we uit de straten rijden, zijn we zelfs even op de parking verderop moeten stoppen om te bekomen. Tom heeft het alweer goed gedaan! Ook ik verdien toch een pluim, want als co-pilote was ik verantwoordelijk voor de rechterkant. Ja, de spiegels moesten ingeklapt worden, want er was geen andere manier…

We rijden nog een kort stukje verder tot aan de parking van Junias klooster. Dit klooster is gebouwd in de 12de eeuw, hoewel de oorsprong teruggaat naar de 9de eeuw. Sinds de 19de eeuw is het klooster verlaten. We wandelen naar beneden en zien echt een klooster voor een horrorfilm staan.





Ook spotten we hier talrijke salamanders! Kleine salamanders, maar ook grote salamanders! Helaas, zijn de grote enorm schuw. Maar het was wel even schrikken, eens we ze zien rondlopen in deze prachtige omgeving.


Hierna rijden we verder langs Barragem de Paradela, een grote dam. En ik bezoek nog een oud vrouwtje, die mij een kopje koffie geeft. Mooie schildering in een soort van buskotje. Langs de weg, spotten we meerdere zoals deze met elk hun eigen schildering.


De zon begint te dalen en we stoppen bij nog enkele mooie viewpoints.



Het is reeds te donker om nog tot de watervallen van deze ochtend te rijden. We rijden terug naar ons appartement. Tom haalt verse groenten uit de tuin van de eigenaar en we eten lekkere hotdogs op ons terras op. 


Hierna nemen we een verfrissende douche (na al dat gezweet) en typ ik nog enkele dagen van de blog bij. Tom slaapt al heel snel in, maar ik val pas net voor 2u middernacht in slaap. Baby is wederom zeer actief, dus hij zal ook wel leuke dag gehad hebben. Morgen gaan we terug het Nationale Park bezoeken, maar dan langs de andere kant. Tot morgen!

Weer: bewolking, zonnig, 21 – 32 °C

Hike: 6,5 km  

Reacties

  1. Oh al die salamanders (of wat ze ook waren), zo schattig!! Wenste dat er meer in België waren :( Mij zou je alvast niet zien buiten lopen hebben in die warmte, chapeau voor jullie! mooie foto's, maar tjah de natuur is er niet zo weelderig zoals in de vs (of Zwitserland) te warm :'(

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De baby is gelijk zijn vader. Zeer actief.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten