Day 16: Viewpoints in National Park Peneda-Gerês
Vrijdag 13 augustus
Vandaag slapen we een beetje
langer uit. Net voor 8u gaat de wekker af en worden we nogmaals wakker gemaakt
door de motor van een auto. De fransen vertrekken en iedereen mag het weten. 10
minuten lang, blijven ze hun motor draaien, vooraleer ze vertrekken. We staan
dan op en starten de dag met een lekker zelfgemaakt ontbijtje op ons dakterras.
Onze eerste stop is aan de
overkant bij Vilarinho das Furnas. Helemaal aan de overkant kan je nog
restanten zien van het dorpje, dat volledig onder water is gelopen. Door de
bouw van de dam, moesten de mensen hun dorp verlaten.
We wandelen naar beneden langs de
vele rotsige stenen. Het blijft echter maar duren eens we bij het water arriveren.
Helaas, ook hier zitten enkele van de praias of strandgangers.
De weg terug naar boven is weer eentje
met veel zweet! Vandaag zal de temperatuur oplopen tot 35 graden! En helaas is
het al 31 graden tijdens onze wandeling. Zoals ik gisteren al zei, de airco is
onze nieuwe beste vriend. De wandeling naar boven, gaat dus weer vlugger dan
verwacht. Uiteraard met de nodige rustpauzes. Terug in de auto rijden we langs
de mooie weg met enkele stops bij de uitzichtpunten.
We zien wel een paar auto’s, maar
weeral geen drukte hier. Bij het dorpje Brufe, spotten we al enkele
espigueiros. Dit werd gebouwd tussen de 17de en 18de eeuw
om mais te drogen en ter bescherming van diefstal door andere dieren. Hier vult
Tom ook zijn flesje met water.
Terug een beetje verderop, spotten we een leuk eetkraampje. Hmm, we zijn wel benieuwd en bestellen een lekkere lunch. Tom kiest voor de bifana en ik voor de cachorro. Het mijne is echt superlekker met kaas, ham, worst, chips, getoast brood en sausjes. Dat van Tom is overigens ook lekker hoor, maar ik had wel een rijkelijk gevulde lunch. Dit samen smaakt lekker met een verfrissende fruit ice-tea.
Na de lunch rijden we langs echte
natuur zoals we in Amerika graag zien. Werkelijk niemand zien we hier of toch
heel weinig volk.
Het volgende op onze planning is om te gaan kijken bij cascates do Soajo, maar wederom zitten de praias hier met strandlaken. Pfftt, zo een foto’s willen we niet maken (enkel voor de blog) en we keren terug naar het dorpje Soajo.
Bij het dorpje parkeren we op de parking en wandelen we naar de espigueiros. Deze zijn gemaakt uit steen en staan allemaal bij elkaar op een
heuveltje.
Terug bij de parking, stoppen we nog bij het toilet. Helaas geen wc-papier en geen zeep. Gelukkig hebben we dit altijd mee in de auto. We rijden weer verder, weg van de praias, maar naar de uitzichtpunten en het wildlife langs of op de weg.
Na een prachtig uitzichtpunt te bewonderen, waar we tevens helemaal alleen waren, rijden we naar Peneda. Oh, nog even een foto van de vuiligheid dat hier op deze prachtige viewpoint ligt! Echt mensen, neem uw afval mee!
In Peneda bezoeken we wederom een heiligdom. Volgens de legende was er op 5 augustus 1220 een verschijning van de Maagd, Nossa Senhora das Neves, aan een kleine herderin. Ook hier kan het aardig druk worden door de duizenden pelgrims die hier langskomen.
We vinden gelukkig nog een plekje, waardoor we niet al te ver moeten wandelen. Er zijn bovenaan bij het heiligdom toiletten, maar ook hier geen wc-papier, geen zeep en zelfs geen verlichting. Ze hebben hier wel leuke souvenirshops, waar we een ovenschotel kopen en elk een ijsje.
Daarna rijden we door naar Castro
Laboreiro. Hier kan je nog een kasteel bewonderen op een bergtop tussen de
rotsen. Het is wel enkel toegankelijk te voet langs een steile wandelweg
omhoog. Het is nog altijd boven de 30 graden, hoewel het al 18u20 is, dus we
wandelen niet tot boven.
Als laatste stop willen we
terugrijden naar de viewpoint van gisteren en de watervallen, die we nog moesten
bezoeken. We rijden terug langs de Spaanse grens, waar we even een uurtje
verliezen en dan terugwinnen doordat het in Portugal een uur vroeger is. We
passeren terug langs de parking, die al bijna leeg is en terug langs het bos. Het
is net na 19u en er staat ook niemand om nog 1,5 euro te betalen om door het
bos te rijden. We stoppen eerst bij het uitzichtpunt, waar we alleen zijn.
Vervolgens rijden we door naar de
waterval, Cascata do Arado. Gelukkig niet meer veel volk, behalve een groepje
familie, die zelfs hun leven willen riskeren voor een waterval. Langs de rand
wandelen ze een stukje naar beneden, maar wij blijven aan de veilige kant voor
een foto.
Daarna rijden we terug naar ons
appartement. Voor de 2de waterval was het al te donker aan het
worden. Het is alweer donker en op de weg naar het appartement, moesten we
zelfs een stuk achteruit rijden langs de smalle weg. Pfft, toch weer een stressmomentje.
Tom maakt nog eens spaghetti klaar met onze overschot van spaghettisaus. Het smaakt
heerlijk! Ook de verfrissende douche met onze zweetgeuren doen deugd! Ik post
nog een dagje van de blog online en rond middernacht gaan we slapen. Morgen zal
het deels een rustdagje worden, uiteraard afhankelijk hoe warm het is op ons appartement.
Tot morgen!
Weer: zonnig, 21 – 35 °C
Hike: 6 km
Eten zag er heerijk uit! De paardjes en koeien kei schattig! Jammer van de irritante mensen, maar die zijn helaas overal met hen vuiligheid…
BeantwoordenVerwijderen